Friday, October 27, 2006

Lyrics a guy wrote for me

Ζήτησα σε κάποιον που γνώρισα από το myspace.com, συγκεκριμενα τον 2J, ένα rapper από Αγία Νάπα ,να γράψει κάτι για μενα. Τωρά πως μου ήρθε δεν θυμάμαι...Θυμάμαι μόνο ότι μαζί του ήμουν πολύ αρνητική, παρόλο που εγώ των είχα βαλει στα contacts μου.'Ηταν πάρα πολύ καλός μαζί μου. Μου είχε και έχει ένα Α σεβασμό! Κακό το ότι δεν θυμώμουν ποιος ήταν αφού εγώ τον έκανα add...Τελικά όμως τον θυμήθηκα και θυμήθηκα και το γιατί....

Για άλλα ήθελα να μιλήσω μαζί του εκείνο το βράδυ αλλά αλλού καταλήξαμε..Άρχισαμε να εξελίσσουμε μια φιλία...


Και μου έγραψε λοιπόν...


"I met you on a Sunday night it was around 10

You found me and you spoke to me online on msn

I went to your myspace.com, I liked that I could see

A fly style, a pretty face, hip hop and RnB

I liked that pretty face, and I went crazy bout the style

Especially on your webcam when I also saw your smile

But you we're kinda negative, I know why, no one blame's you

You've never met the kinda guy that's nice and entertain's you

I'm hoppin though you'll realize that I’m not like other guys

I've been through shit like you so I don’t like cheating and lies

I don’t think I can write a lot more lyrics for this song

I've only known you for 4 days, trust me, that isn't long

You are the kinda girl in Nike clothes I could adore

Don’t wait for me to always text, you have to text me more

Maybe when i come to Cyprus you can come and see me rap

And one kiss on the cheek then you can get my NY cap "

(c) 2J



2J thanks...

keep it real

Sunday, October 22, 2006

Απεριόριστος ο εαυτός μας

Το "Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις", είναι ένα από τα καλύτερα και πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Λέο Μπουσκάλια. Είναι ένας ολόκληρος θησαυρός και μία ατελείωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστικότητας για όλους όσους αναζητούν μία καινούρια διάσταση στην προσωπικότητα τους και στη ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης. Καθηγητής της παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ψυχολόγος και συναρπαστικός ομιλητής, ο Μπουσκάλια σε καθηλώνει και σε μεταμορφώνει με τα βιβλία του, που όλα σχεδόν πηγάζουν από ομιλίες, διαλέξεις και ελεύθερες συζητήσεις μέσα και έξω από τις πανεπιστημιακές αίθουσες, "φωνάζει, μιμείται, γελά, δακρύζει και κλαίει", γράφει ένας σχολιαστής και συμπληρώνει: "Το να παρακολουθείς το Μπουσκάλια να μιλά είναι σαν να κουβεντιάζεις μ' έναν παλιό φίλο πάνω σ' ένα κοινό και ποθητό θέμα''

Απόσπασμα:

"Οι περισσότεροι από μας ψάχνουν τον εαυτό τους έξω στο φώς.Δε θα το βρείτε εκεί. Πρέπει να πέσετε στα γόνατα μέσα, εκεί που συχνά έχει σκοτάδι και φαντάσματα και τότε θ'ανακαλύψετε ένα σωρό θαυμάσια πράγματα για σας. Είναι μεγαλύτερο το μέρος του εαυτού σας που μένει απραγματοποίητο από αυτό που έχει πραγματωθεί. Αυτή η διαδικασία μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Ο Αϊστάιν παραπονέθηκε,όταν ήταν ετοιμοθάνατος, ότι είχε πραγματωθεί τόσο λίγο μέρος του εαυτού του.

Αυτό ισχύει για όλους μας.Δεν είναι ανάγκη να είμαστε Αϊστάιν.Η γνώση ότι είσαι απεριόριστος είναι η μεγαλύτερη πρόκληση.Βρές το θαύμα μέσα σου και ανέπτυξέ το και στάσου με περιφάνεια και συνέχισε το ψάξιμο. Μη φοβάσαι την αποτυχία. Δεν πειράζει.Δεν είσαι αναγκασμένος να είσαι τέλειος."

Saturday, October 21, 2006

Μια παράγραφος από τον Λέο Ρόστεν

Είναι άπο αυτά τα λόγια που μ'αρέσει να ακούω,να διαβάζω,να πιστεύω,μου δίνουν δύναμη και κουράγιο…γι'αυτό και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας. Ίσως αρέσουν και σε κάποιους άπο σας. Και σας μεταφέρω λοιπόν αυτό:

" Μ' ένα τρόπο περιορισμένο και μυστικό, όλοι μας είμαστε λίγο τρελοί… Όλοι μας είμαστε μοναχικοί στο βάθος και ζητάμε να μας καταλάβουν. Ποτέ όμως δεν μπορούμε να καταλάβουμε απόλυτα τον άλλο και ο καθένας μας μένει κατά ένα μέρος ξένος ακόμη κι απέναντι σ'αυτούς που τον αγαπούν… Οι αδύναμοι είναι σκληροί. Μόνο οι δυνατοί μπορούν να είναι καλοί… Αυτοί που δε γνωρίζουν το φόβο δέν είναι πραγματικά θαραλλέοι, γιατί θάρρος είναι η ικανότητα να αντιμετωπίσεις αυτό που μπορείς να φανταστείς… Θα καταλάβεις καλύτερα τους ανθρώπους αν τους δείς σαν παιδιά,ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλοι και επιβλητικοί μπορεί να είναι. Γιατί οι περισσότεροι από μας δέν ωριμάζουμε ποτέ, απλός ψηλώνουμε… Η ευτυχία έρχεται μόνο όταν σπρώχνουμε το μυαλό και την καρδιά μας όσο πιο μακριά μπορούν να φτάσουν…

Ο σκοπός της ζωής είναι να μετράς - να λογαριάζεσαι, να αντιπροσωπεύεις κάτι, να έχει κάποια σημασία το γεγονός ότι έζησες!"